قلعه الافلاک در قسمت غرب ایران واقع شده و یکی از برجسته ترین قلعه های باستانی خاورمیانه است و احتمالا بزرگترین میراث معماری بازمانده از امپراتوری ساسانی است. با وجود بازسازی های متعدد انجام شده روی این قلعه، اکثر قسمت های آن هنوز هم قدمت بالایی دارند و مربوط به زمان قبل از قرون وسطی هستند. فلک الافلاک به دلیل مهندسی نسبتا پیشرفته ای که دارد، به ویژه سیستم آب منحصر به فرد و پیشرفته، از مهمترین آثار باستانی ایران به شمار می رود و در لیست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است.
تاریخچه قلعه فلک الافلاک
استان لرستان در دوره ای از تاریخ ایران، از شهرهای مهم و میزبان تمدن های مختلف بوده است. موقعیت استراتژیک این شهر در کوه های زاگرس و همچنین نزدیکی آن با زمین های غنی و حاصلخیز باعث شده تا اوایل هزاره اول قبل از میلاد مسیح، حکومت های مختلف توجه ویژه ای به این شهر داشته باشند.
ارگ راین، جاذبه تاریخی استان کرمان
در قرن دوم میلادی امپراتوری روم بخش های بزرگی از امپراتوری ساسانیان از جمله لرستان را فتح کرد. با گذشت زمان و در پی عقب نشینی رومی ها، ایرانیان شروع به تجدید قوا و تقویت این ناحیه کردند و مهمترین اقدام آن ها در این راستا ساخت قلعه ای بزرگ در خرم آباد، یکی از بزرگترین شهر های آن دوران بود. کار ساخت این قلعه از اوایل قرن 3 میلادی آغاز شد و دقیقا در زمان سقوط امپراتوری ساسانیان به پایان رسید. به عبارتی دیگر ساخت این قلعه در سال 651، همان سالی که اعراب ایران را تصرف کردند به پایان رسید.