الموت با چشم انداز طبیعی، صنایع دستی و آداب و رسوم محلی خاصی که دارد، یک مقصد توریستی مهم به شمار می رود. الموت که یکی از شهر های استان قزوین است، دارای فرهنگی غنی بوده و از لحاظ جغرافیایی بین دو محدوده کوهستانی قرار دارد. الموت بخشی از رشته کوه البرز را در بر می گیرد و دارای رودخانه های زیادی است. همچنین چشمه های معدنی موجود در این منطقه نیز به عنوان یکی دیگر از جاذبه های توریستی آن در نظر گرفته می شوند. علاوه بر این، منطقه الموت دارای چندین قلعه باستانی و مقبره های سنگی تاریخی است که از جذابیت های این منطقه به شمار می روند.
تاریخچه الموت
الموت یک کلمه فارسی است که از کلمات اله به معنای عقاب و اموت به معنای یادگیری و آموزش تشکیل شده است. قلعه الموت در منطقه ای کوهستانی واقع شده که نام این منطقه رودبار الموت است و قبلا رودبار نامیده می شد. رودبار در زبان فارسی به معنای مکانی است که رودخانه های زیادی در آن وجود دارند. تمامی رودهای این منطقه به رودی می ریزند که شاهرود نامیده می شود. به همین دلیل مردم محلی، این منطقه را رودبار شاهرود نیز می نامند. قلعه الموت در دوران سلطنت اسماعیلیان شهرت فراوانی پیدا کرد تا جایی که مردم آن دوران نام این قلعه را به بخشی از نام شهر خود اضافه کردند و به این ترتیب شهر با نام رودبار الموت مشهور شد.
قلعه الموت
قلعه الموت یکی از قلعه های تاریخی منحصر به فرد در ایران است. این قلعه در شمال شرقی روستای گزور خان و بالای صخره ای با ارتفاع 2163 متر از سطح دریا قرار دارد. یک مورخ ایرانی به نام حمدالله مستوفی معتقد است که محمد بن زید این قلعه را ساخته است و سپس حسن صباح آن را در 1093 میلادی به تصرف درآورد. امروزه نام دیگر قلعه، قلعه ی حسن صباح است.
